VELİLERİN ÖZEL ÖĞRETİM KURUMLARINI TERCİH ETMESİNE ETKİ EDEN FAKTÖRLERİN İNCELENMESİ: ÖLÇEK GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

Abstract

INVESTIGATION OF THE FACTORS AFFECTING THE PRIVATE TEACHING INSTITUTIONS OF PARENTS: SCALE DEVELOPMENT STUDY

This research, which aims to develop a scale of factors affecting the preference of private teaching institutions, is a research in general and relational screening model based on quantitative data. The philosophy of the research is realism, paradigm is the functional paradigm. The study population of the study was determined as the parents of the students who sent their children to private education institutions in Konya and Antalya provinces. The sample size was reached to 200+ students with easy sampling. Based on MCKinsey's 7-S model, 70 proposals were written in six dimensions as a result of face-to-face interviews with teachers of private education institutions, administrators of private education institutions and parents of private education institutions. As a result of the exploratory factor analysis, the structure and scope validity of the scale was ensured with 33 items. As a result of confirmatory factor analysis, it was concluded that the exploratory structure was validated and the fit fits were high. It was found that the alpha test and the propositions were consistent with each other. In general, it is concluded that ”Factors Affecting the Choice of Private Education Institutions” is a valid and reliable measurement tool.

Key Words: Private Teaching Institution, Preference, Factors, Scale Development

Öz

Özel öğretim kurumlarının tercih edilmesine etki eden faktörler ölçeğinin geliştirilmesini amaçlayan bu araştırma,  nicel verilere dayalı genel ve ilişkisel tarama modelinde bir araştırmadır. Araştırmanın felsefesi realizm, paradigması ise işlevsel paradigmadır. Araştırmanın çalışma evreni Konya ve Antalya illerinde özel öğretim kurumlarına çocuklarını gönderen öğrenci velileri olarak tespit edilmiştir. Örneklem hacmi olarak 200+ öğrenci velisine kolayda örnekleme alma yöntemiyle ulaşılmıştır. MCKinsey’in 7-S modeline dayanılarak özel öğretim kurumu öğretmenleri, özel öğretim kurumu yöneticileri ve özel öğretim kurumu velileri ile yüz yüze görüşmeler neticesinde altı boyut altında 70 önerme yazılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda 33 madde ile ölçeğin yapı ve kapsam geçerliliği sağlanmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda ise keşfedici yapının doğrulanması yapılmış ve uyum iyiliklerinin yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Alfa testi ile önermelerin birbirleri ile tutarlılıklarının yüksek olduğu tespit edilmiştir. Genel olarak ise “Özel Öğretim Kurumlarının Tercih Edilmesine Etki Eden Faktörler” ölçeğinin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Sözcükler: Özel Öğretim Kurumu, Tercih, Faktörler, Ölçek Geliştirme

KAYNAKÇA

Adem, M. (2008). Eğitim Planlaması, Ekinoks Yayınları, Ankara.

Alpar, R. (2011). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler. Ankara: Detay Yayıncılık.

Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S., & Yıldırım, E. (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.

Bayram, N. (2013). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş. Bursa: Ezgi Kitabevi.

Büyüköztürk, Ş. (2005). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.

Çalık, T. ve Sezgin, F. (2005). Küreselleşme, Bilgi Toplumu ve Eğitim, Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt. 13, No. 1, s. 55 - 66.

Çetin, M. (1996). İnsanın Artan Önemi. Bilim ve Teknik Dergisi, 342 (32)

Dikkaya, M. ve Özyakışır, D. (2006). Küreselleşme ve Bilgi Toplumu: Eğitimin Küreselleşmesi ve Neo-Liberal Politikaların Etkileri, Kafkas Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler, Cilt. 3, Sayı. 9, s. 155-176.

Erdoğan, İ. (1995). Paralı Okullar ama Nasıl”, Yeni Yüzyıl Gazetesi, 19 Nisan 1995.

Erdoğan, İ. (2006).  Avrupa Birliği İçin Önce Zihinsel Hazırlık Yapılmalıdır. İstanbul: Türkiye Özel Okullar Birliği Bülteni, 12(4), s.14

Eren, H. (2005). Özel Okullar. İstanbul: Türkiye Özel Okullar Birliği Yayınları

Eser, E. (2014). Küreselleşme Süreci ve Eğitime Etkisi, Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, ISSN: 2147–7655, Cilt. 2, Sayı. 2.

Günbayı, İ. (2018). Social Paradigms in Guidings Social Research Desing: The Functional, Interpretive, Radical Humanist and Radical Structural Paradigms. International Journal on New Trends in Education and Their Implications, 57-76.

Hesapçıoğlu, M. ve Nohutçu, A. (1999). Velilerin Özel Okul Tercihlerini Etkileyen Faktörler ve Reklam Stratejileri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul:  Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü

Kamburoğlu, H. (1997). ‘Özel Okulların Türk Eğitim Sistemindeki Yeri, Özel Okulların Sorunları ve Çözüm Önerileri Paneli, Panel Bildiri ve Tutanakları. İstanbul:  İTO Yayınları, s. 27–31,

Kalaycı, Ş., Albayrak, A. S., Eroğlu, A., Küçüksille, E., Ak, B., Karaatlı, M., et al. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.

Karagöz, Y. (2016). SPSS ve AMOS 23 Uygulamaları. Ankara: Nobel Yayıncılık.

Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Karataş, M. ve Çankaya E. (2010). İktisadi Kalkınma Sürecinde Beşeri Sermayeye İlişkin Bir İnceleme, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl. 2, Sayı. 3.

Kaya Kürekçi, Ö. (2002). Özel Okullarda Eğitim Hizmetlerine İlişkin Pazarlama Karması

Kocabaş, İ. (1996). Eğitim Kurumlarında Örgütsel Değişme ve Yenilik. İstanbul: Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi  II. Ulusal Eğitim Sempozyumu Bildirileri

Kulaksızoğlu, A., Çakar, M. ve Dilmaç, M. (1999). Türkiye’de Özel Okullar Hakkındaki Tutumla İlgili Bir Araştırma, İstanbul: Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı. 11, s. 233-246.

Meydan, C. H., & Şeşen, H. (2015). Yapısal Eşitlik Modellemesi. Ankara: Detay Yayıncılık.

Nohutçu. A. (1999).  Velilerin Özel Okul Tercihlerini Etkileyen Faktörler ve Özel Okulların Reklam Stratejileri, İstanbul: Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı. 11, s. 183-202.

Ölçüm, M. (1992). Eğitimde Özelleştirme. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı:4, s.132.

Sarıçay, N. (2012). Türkiye’de Eğitim Sektörünün Sorunları, Eğitimin Ekonomik Boyutları ve Çözümleri, İzmir: İzmir Ticaret Odası, Ar&Ge Bülteni, s. 23-27.

Subaşı, B. ve Dinler, A. (2003). Dünya da ve Türkiye’de Özel Okullar. İstanbul: İTO Yayınları

Tabachnick, B., & Fidell, L. (2001). Using Multivariate Statistics. Boston: Ally and Bacon.

T.C Başbakanlık (2006). 625 Sayılı Yasa Taslağı.  Ankara.

Türkiye Eğitim Meclisi Raporu, (2014). Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yayınları, Yayın No: 2015/244

Türkiye Özel Okullar Birliği Derneği (2004). Özel Okullar ve Eğitim yönetimi Sempozyumu Kitabı. İstanbul: Özel Okullar Birliği Yayınları

Türkiye Özel Okullar Birliği Derneği (2006). Özel Okullarda Eğitim ve Öğretim, İstanbul: Özel Okullar Derneği Yayını

Türkiye Özel Okullar Birliği Derneği, Özel Okullar ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar Sempozyumu Kitabı, Türkiye Özel Okullar Birliği Yayınları, İstanbul 2005.

Working, A. (2006).  Türkiye’nin Eğitim Sisteminin AB Üyeliği için Hazırlanması. AB Vizyonu, Türkiye’de Eğitim ve Özel Okullar Sempozyumu, Bildirisi, 20–21 Ocak 2006, Antalya.

Yalçın, S. (1997). Türk Eğitiminde Dönüşüm: Özel Okulların Yeri ve Anlamı. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi

Yirci, R. ve Kocabaş, İ. (2014). Eğitim Finansmanında Özel Okulların Rolü ve Alternatif Bir Model Olarak Sözleşmeli Okullar, 1.Eğitim Kongresi, Antalya.