ÇATIŞMA ÇÖZME EĞİTİM PROGRAMININ İLKOKUL 5. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN ÇATIŞMA ÇÖZME BECERİLERİNE ETKİSİ

Abstract

A PROGRAMME OF SOLVING CONFLICT WITHIN EDUCATION IN 5^TH YEAR PRİMARY SCHOOL CHILDREN THE SKILLS OF THE EFFECTS OF SOLVING CONFLICT

The importance of the research of this programme of solving the conflict within education in 5^th year primary school students is to research the skills of the effects of solving this kind of conflict. The research is criticized half by experimental work which is a first test and a final test group control. The work 18% experimental and 22% control group which adds up to a total of 40 student participation. In order to ‘solve the conflict abilities’ the developed data collection of Sarı (2005) was used. The experimental group for ‘solving conflict in education by using a programme’ was used once a week; all together was a total of 6 weeks. During the analization of the data experimental and control group first test and the final test was compared with the t-test. Finally the research of solving the conflict in the area of education and students who do not learn only within the whole final test points show a signifigant difference; However in rhyme,invalidand avoidence points they do not have a difference.

Keywords: conflict, conflict resolution, 5^th primary school children

ÖZET

Bu araştırmanın amacı Çatışma Çözme Eğitim Programı’nın ilkokul 5. sınıf öğrencilerinin çatışma çözme becerilerine etkisini incelemektir. Araştırma, öntest-sontest kontrol gruplu eşleştirilmiş yarı deneysel bir çalışmadır. Çalışmaya 18’i deney, 22’si kontrol grubu olmak üzere toplam 40 öğrenci katılmıştır. Veri toplama aracı olarak Sarı (2005) tarafından geliştirilen “Çatışma Çözümü Becerileri Ölçeği” kullanılmıştır. Deney grubuna haftada 1 defa olmak üzere 6 hafta “Çatışma Çözme Eğitim Programı” uygulanmıştır. Verilerin analizinde deney ve kontrol grubunun öntest ve sontest puanları t-testi ile karşılaştırılmıştır. Araştırmanın sonucunda çatışma çözme eğitimi alan ve almayan öğrencilerin sadece bütünleşme sontest puanlarında anlamlı farklılık olduğu; kaçınma, uyma ve hükmetme puanlarında anlamlı farklılık olmadığı saptanmıştır.

Anahtar Sözcükler: çatışma, çatışma çözme, ilkokul 5. sınıf öğrencileri.

KAYNAKLAR

Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma  yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.

Chen, G., Liu, C., & Tjosvold, D. (2005). Conflict management for effective top management teams and ınnovation in China. Journal of Management Studies, 42(2), 277-300.

Chen, M. H. (2006). Understanding the benefits and detriments of conflict on team creativity process, Creativity and Innovation Management, 15(1), 105-116.

Coşkuner, E. (2008). Barış eğitim programının öğrenci şiddeti üzerindeki etkilerin incelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Çoban, R. (2002). Çatışma çözme eğitiminin ilköğretim 4. sınıf öğrencilerinin çatışma çözümleme stratejileri üzerine etkisi. S. Erkan ve A. Kaya (Ed.), Grupla psikolojik danışmanlık ve rehberlik programı (s.257-295). Ankara: Pegem Yayınevi.

Deutch, M. (1973). The resolution of conflict. New Haven and London: Yale University Pres.

Ergül, H. (2008). Müzakere (problem çözme) ve arabuluculuk eğitim programının ortaöğretim 9. sınıf öğrencilerinin çatışma çözme becerileri ile saldırganlık düzeyleri üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Gülşen, S. (2006). Mesleki ve teknik ortaögretim kurumlarında yaşanan öğrenci çatışmalarının nedenleri ve öğretmenlerin kullandıkları çatışma çözüm stratejileri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Güner, İ. (2007). Çatışma çözme becerilerini geliştirmeye yönelik grup rehberliğinin lise öğrencilerinin saldırganlık ve problem çözme becerilerine etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.

Johnson, D. W., Johnson, R. T., Dudley, B., Mitchell, J., & Fredickson, J. (1997). The impact of conflict resolution  training on middle school students. The Journal of Social Psychology, 137(1), 11-21.

Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (2004). Implementing the teaching students to be peacemakers program. Theory into Practice, 4(1), 68-79.

Kuş, M. (2007). Çatışma çözümü eğitim programının anadolu lisesi bir grup öğrencinin çatışma çözme davranışlarına etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kurtzberg, T. R., & Mueller, J. S. (2005). The ınfluence of daily conflict on perceptions of creativity: a longitudinal study. The International Joumal of Conflict Management, 16(4), 335-353.

Öner-Koruklu, N. ve Aysan, F. (2004). Arabuluculuk eğitiminin empatik eğilim, iletişim ve çatışma çözme becerilerine etkisi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 21-32.

Pelled, L. H., Eisenhardt, K. M., & Xin, K. M. (1999). Exploring the black box: an analysis of work group diversity, conflict and performance. Administrative Science Quarterly, 44(1), 28-38.

Pitt, M. (2005). A dynamic model of strategic change in growth-oriented firms, Strategic Change, 14, 307-326.

Rahim, M. A. (2002). Toward a theory of managing organizational conflict. The International Journal of Conflict Management, 1(3), 206-235.

Sarı, S. (2005). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerine çatışma çözümü becerilerinin kazandırılmasında akademik çelişki, değer çizgisi, güdümlü tartışma yöntemlerinin etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Adana.

Sertel, J.m. ve Kurt, G. (2004). Winpeace barış eğitimi barış bireyde başlar. İstanbul: Ekspres Basım.

Sezgin, F. (2008). Müzareke (problem çözme) ve arabuluculuk eğitim programının ilköğretim 4.-5. sınıf öğrencilerinin çatışma çözüm stilleri ve atılganlık becerileri üzerindeki etkilerinin incelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Stevahn, L. (2004). Integrating conflict resolution training into the curriculm. Theory into Practice, 43(1), 50-61.

Sweney, B., & Corruthers, W. L. (1996). Conflict resolution: History, philosophy, theory and educational application. The School Counselor, 43(5), 326-338

Şevkin, B. (2008). Müzareke (problem çözme) ve arabuluculuk eğitim programının ilköğretim 4.-5. sınıf öğrencilerinin çatışma çözüm stilleri ve saldırganlık eğilimleri üzerindeki etkilerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstütüsü, İzmir.

Tapan, Ç. (2006). Barış eğitimi programının öğrencilerin çatışma çözme becerileri üzerindeki etkilerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Taştan, N. (2004). Çatışma çözme ve akran arabuluculuğu eğitim programlarının ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin çatışma çözme ve akran arabuluculuğu becerilerine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Türk, F. (2008). Müzareke (problem çözme) ve arabuluculuk eğitim programının ilköğretim 4.-5. sınıf öğrencilerinin çatışma çözüm becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Uysal, A. (2003). Şiddet karşıtı programlı eğitimin öğrencilerin çatışma çözümleri, şiddet eğilimleri ve davranışlarına yansıması.  Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Woody, D. (2001). A comperhensive school-based conflict-resolution model. Children & School, 23(2), 115.